Tochtverslag 2 - Tocht H

Vanochtend hadden we echt moeite om op gang te komen. Iedereen was nog stijf van gisteren. Maar toen we eenmaal goed en wel onderweg waren, ging het eigenlijk best prima. Ik begin dit zelfs leuk te vinden!

Vandaag hebben we echt mega veel gestapt. Meer dan 30 kilometer, niet normaal! Mijn beenspieren schreeuwen, maar toch was het een betere dag dan gisteren. De temperatuur was perfect om te stappen, niet te warm en niet te koud.

We hebben de hele dag door weilanden gelopen met van die hobbelige ondergrond. Als stappende reporters zijn we echt een expert geworden in het balanceren op oneffen terrein. Behalve Kobe dan, onze reporter/ deelnemers, is keihard gevallen op een hobbelig stuk. We zijn dan maar gestopt om een ijsje te eten, als troost. Van korte duur: de bende van SJB Turnhout heeft daarna nog zijn vlaggenstokje met "stappende reporter" kapot gemaakt.

Jasper zijn blaar is trouwens veel beter. Zie je wel dat mijn pleisters werken? Hij was veel minder aan het zeiken vandaag, respect.

We hoorden dat sommige andere groepen nog langer hebben moeten lopen dan wij. Damn, respect voor die gasten. Blij dat iedereen het gehaald heeft. Hopelijk hebben ze morgen een betere dag.

Vanavond eindelijk weer deftig eten. KEBAB EN FRIETJES! Mijn lichaam schreeuwt om vet en zout, haha. Best wel fijn om ergens te slapen waar het wat levendiger is dan gisteren. Nog twee dagen te gaan, en stiekem begin ik er wel van te genieten. Maar zeg dat niet tegen de leiding.

Trouwens, die single dame die ik gisteren uitnodigde in mijn slaapzak is niet komen opdagen. Haar verlies! Aanbod blijft staan voor de volgende twee nachten. Liefst iemand die kan masseren, want mijn benen zijn echt naar de kl*te.

Vele groetjes van jullie stappende reporters!