Tochtverslag 1 - Tocht H

Vandaag was de eerste dag van onze Joepietocht en wow, wat een dag! Het begon al super vroeg met een treinreis die echt MEGA lang duurde. Serieus, waarom moesten we zo'n rare omweg maken? Maar goed, toen we EINDELIJK in Deinze aankwamen, stond iedereen te popelen om te vertrekken.

De wegen leken vandaag al eindeloos, soms asfalt, soms van die veldwegen waar ge bijna uw poten brak. Alleen maar saai boerenland overal. Na ongeveer 10 km begonnen mijn schouders pijn te doen van mijn rugzak. Echt niet normaal hoeveel shit ge moet meenemen voor vier dagen. Benieuwd hoeveel ik echt ga gebruiken. Iemand wedden?

Mijn chap was al op tijdens de middagpauze en ik had nog maar één suikerwafel over. Misschien moet ik wat vrienden maken uit de andere groepen. Eeuwig respect voor de bro die me eten geven wil.

Rond kilometer 15 kwamen we bij een kanaal. In het begin nog even cool om te zien, maar twee kilometer langs dat water lopen is ook gewoon saai. De laatste kilometers waren echt afzien. Mijn voeten deden keiveel zeer en Jasper liep echt te janken over z'n blaren. Ik heb hem een paar pleisters gegeven die ik nog in m'n broekzak had. Die gast had anders echt de tocht moeten stopzetten (Plooier!). De leiding bleef maar zeggen: "Nog maar een klein stukje!" Ja ja, dat zeiden ze een uur geleden ook al.

Toen we in Munte aankwamen, waren we allemaal kapot. En wat blijkt? Er is daar NIKS te doen! Niet eens een fokking Colli ofzo. We slapen in een of andere voze zaal. Mijn slaapzak voelt nu al als een luxe-bed. Welke single dame wil er bij?

Morgen klaar voor dag 2? Absoluut. Send help.

Jullie kapoentje Seppe