Het interview - Tocht I

De stappende reporters hebben vandaag enkele stappers geïnterviewd over hun motivatie, zwaarste momenten én wat hun te benen houdt tijdens deze indrukwekkende prestatie. De stappende reporters van tocht I interviewden Lena van KSA Molenveld.

Jullie gaan 100 km wandelen zonder te weten waar jullie eindigen. Waarom, in godsnaam?

Dat vragen we ons soms zelf ook af. Maar: once in a lifetime, en sowieso een verhaal om nooit te vergeten. Het is voor ons allemaal de eerste keer – zelfs voor de leiding en deze had er daarom ook extra zin in. En wie weet… mijn tante en nonkel zijn ooit verliefd geworden op de Joepie.

Wat hopen jullie vooral mee te nemen van deze tocht – behalve spierpijn en vieze sokken?

Een badgeke en een T-shirt natuurlijk! Maar voor de meesten van ons draait het om de moed die we hieruit willen halen – perfect om mee te nemen naar de volgende tweedaagse.

Wat moet je vooral níét doen tijdens een 100 km tocht met een groep jongeren? (Tips van toekomstige ervaringsdeskundigen)

Drie lange broeken meenemen – echt niet nodig. En: probeer mensen niets kwalijk te nemen. Iedereen is moe, fouten gebeuren en da’s gewoon normaal. Wie niets doet, doet niets mis!

Stel: op dag 3 krijgen jullie allemaal een wandel mental breakdown. Wie wordt de groepspsycholoog en wie begint een bosgemeenschap?

Klaas blijft gegarandeerd de chillste, dus hij wordt onze psycholoog. En sowieso: we komen er samen sterker uit – “we moeten door!”

Wat nemen jullie sowieso mee op tocht, behalve een goed humeur en een rampzalig richtingsgevoel?

Een box – onmisbaar! Mueslirepen van de Colruyt, bleinenpleisters, en Flexiumgel tegen spierpijn (werkt écht).